-
1 rozpal|ić
pf — rozpal|ać impf Ⅰ vt 1. (rozniecić ogień) to kindle- rozpalić ognisko to light a bonfire- rozpalić w piecu/pod kuchnią to light the fire in the stove/in the (kitchen) range2. (nadać blask) to light up- słońce rozpaliło niebo złotym blaskiem the sun filled the sky with a golden glow3. (silnie rozgrzać) to heat- rozpalić metal do czerwoności to heat metal red hot4. przen. (ożywić, podniecić) to kindle- rozpalić wyobraźnię to kindle a. fire the imagination- rozpalić umysły to fire people’s enthusiasm- rozpalić entuzjazm to whip up enthusiasmⅡ rozpalić się — rozpalać się 1. (zapłonąć dużym płomieniem) to flame up- ogień szybko się rozpalił the fire quickly flamed up2. przen. (wzmóc się) to intensify- bitwa rozpalała się coraz bardziej the battle intensified3. (rozbłysnąć na czerwono, żółto) to flame- niebo rozpaliło się czerwonym blaskiem the sky flamed red4. (nagrzać się) to flush- policzki rozpaliły się jej rumieńcem her cheeks turned a. went red5. przen. (ożywić się) to liven up- dyskusja rozpalała się coraz bardziej the discussion grew more and more livelyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpal|ić
-
2 rozniecać
impf ⇒ rozniecić1* * ** * *ipf.rozniecić pf.1. (= rozpalać) start, kindle.2. (= wywoływać) start, stir up; rozniecić ciekawość arouse l. excite l. whet curiosity; rozniecić strajk stage a strike; rozniecić wojnę start a war.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozniecać
-
3 roznie|cić
pf — roznie|cać impf Ⅰ vt 1. to kindle [ogień]- rozniecić ognisko to light a fire2. przen. to kindle [zapał, nadzieję, złość, zainteresowanie] Ⅱ rozniecić się — rozniecać się [ogień] to kindleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roznie|cić
-
4 nie|cić
impf Ⅰ vt książk. 1. (rozpalać) to kindle- niecić ogień/ognisko to kindle a fire/campfire ⇒ rozniecić2. (wywoływać) to stir up, to rouse- niecić zamieszki/bunt to stir up riots/a revolt- niecić nadzieję/radość to kindle hope/joy ⇒ rozniecićⅡ niecić się poet. [świt] to break; [zorza] to glow- już niecił się brzask dawn was breaking ⇒ rozniecić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nie|cić
См. также в других словарях:
rozniecić — dk VIa, rozniecićcę, rozniecićcisz, rozniecićnieć, rozniecićcił, rozniecićcony rozniecać ndk I, rozniecićam, rozniecićasz, rozniecićają, rozniecićaj, rozniecićał, rozniecićany 1. «spowodować powstanie ognia; rozpalić, wzniecić» Rozniecić ogień,… … Słownik języka polskiego
rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… … Słownik języka polskiego
rozniecać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozniecaćam, rozniecaća, rozniecaćają, rozniecaćany {{/stl 8}}– rozniecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozniecaćcę, rozniecaćci, rozniecaćnieć, rozniecaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podpalić — dk VIa, podpalićlę, podpalićlisz, podpalićpal, podpalićlił, podpalićlony podpalać ndk I, podpalićam, podpalićasz, podpalićają, podpalićaj, podpalićał, podpalićany 1. «spowodować zapalenie się czegoś; rozniecić ogień, wzniecić pożar» Podpalić… … Słownik języka polskiego
ognisko — n II, N. ogniskokiem; lm D. ogniskoisk 1. «stos drewna, chrustu itp. zapalony pod gołym niebem» Palić, rozpalić, rozniecić, rozłożyć ognisko. Ognisko bucha, dogasa, dymi, pali się, płonie. 2. «impreza rozrywkowa, urządzana zwykle wieczorem przy… … Słownik języka polskiego
We Are the First Brigade — My, Pierwsza Brygada (We Are the First Brigade), also known as Marsz Pierwszej Brygady (The March of the First Brigade) and Legiony to żołnierska nuta (The Legions Are a Soldiers Song), was one of the best known songs of the Polish Legions formed … Wikipedia
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
porozpalać — dk I, porozpalaćam, porozpalaćasz, porozpalaćają, porozpalaćaj, porozpalaćał, porozpalaćany «rozniecić (kolejno) ogień lub światło w wielu miejscach; rozpalić wiele ognisk» Porozpalano ogniska na wzgórzach … Słownik języka polskiego
rozdmuchać — dk I, rozdmuchaćam, rozdmuchaćasz, rozdmuchaćają, rozdmuchaćaj, rozdmuchaćał, rozdmuchaćany rozdmuchiwać ndk VIIIb, rozdmuchaćdmuchuję, rozdmuchaćdmuchujesz, rozdmuchaćdmuchuj, rozdmuchaćiwał, rozdmuchaćiwany 1. «dmuchając rozwiać, rozrzucić,… … Słownik języka polskiego